Category: λογοτεχνία

Στράτος Παπάνης Κάθε μέρα σου έλεγα πως σ´αγαπώ πιο πολύ από όλες τις προηγούμενες: Ξέροντας, λοιπόν, πως η κάθε επόμενη στιγμή, θα με διέψευδε, βάσισα την αγάπη μας σε ένα ψέμα, που όσο ίσχυε, προσδιόριζε τη δύναμη και τη συνέχεια του έρωτα μας.Κι όμως..Τίποτα δε γίνεται απέραντο κι αιώνιο, αν δεν μεσολαβήσει ένας θάνατος.Επειδή όλα…

Αιφνιδίως Στράτος Παπάνης (papanis@papanis.com) Πάντα καταλαβαίνουμε πότε ξεκινά ο έρωτας: Όταν οι προσδοκίες, οι ελλείψεις μας και ο ιδανικός εαυτός καθρεφτίζονται στους πόθους για ένα μόνο πρόσωπο. Όταν η ύπαρξη μας χωρά στο σκίρτημα μιας άλλης καρδιάς, όπως ο ήλιος στην πρωινή σταγόνα. Κι όμως, πόσο πιο δύσκολο να διακρίνουμε τη μέρα, που αρχίζει η…

Ευστράτιος Παπάνης (papanis@papanis.com) Αν, όταν θα έχεις φύγει, απομείνει η μνήμη σου ορφανή, έκπληκτη να περιφέρεται στον θρήνο όσων σε λατρεύουν,Αν στις αναφορές τους λιγοστεύεις, μέχρι και τούτοι αύτανδροι με την ιστορία σου στο έρεβος θα ναυαγήσουν,Μην καταδεχτείς για την υστεροφημία σου επαίτης στους βωμούς ανθρώπων και θεών να γονατίσεις.Δε σου χρειάζονται ηρωισμοί κι ανδραγαθίες…

Στράτος Παπάνης (papanis@papanis.com) Κάθε πρωί λέξεις ανακατεμένες με τη μνήμη της νύχτας και την πολυσημία των ονείρων ίπτανται στο δωμάτιο. Ανακατεύονται, συνδυάζονται, παραλλάσσονται, εξαφανίζονται, λικνίζονται, αιωρούνται, ακροβατούν.  Αναποδογυρίζουν αντικείμενα και βεβαιότητες, διεισδύουν στα προσχήματα, απειλούν με κατάρες, σκορπίζουν ευχές.  Οι σκιές τους στον τοίχο λεηλατούν τις ηλιαχτίδες.  Παρασύρουν τη σκόνη, μετεωρίζονται στα κενά, εκτοξεύουν τον…